Op de dag dat de wereld zou vergaan 21 mei...rond 11 uur;-) Zo'n onzin! Werd dit lieve egeltje uit een zeer benauwde situatie gered.
Ik liep richting de rozenboompjes naast de vijver en stond mij te verbazen hoeveel knop er dit jaar weer in zit.
Achter mij had ik een plonsachtig geluid gehoord. Nu kijk ik daar niet echt meer van op want de vissen of kikkers doen dit regelmatig. Maar wat ik niet thuis kon brengen was een snuivend geluid, iets wat een kikker in ieder geval niet doet! Ik keek om en zag iets zwemmen, het was ook iets beduidend groter was als een kikker..Al vrij snel kreeg ik in de gaten dat het een egeltje moest zijn. In het paasweekend, waren er namelijk twee verdronken in onze vijver. Manlief merkte het die keer op maar kon van het van ver af ook niet zo goed thuis brengen en dacht dat er twee bloeiende bollen boven kwamen (waterplanten) ...ja-ja, het is een echte tuinman;-) Sinds een paar dagen lag er wederom egel poep in de tuin en vreemd genoeg is ook dit egeltje te water geraakt, het zwoegde voor zijn leven om zijn koppie maar boven water te houden. Onze oudste heeft het egeltje met een visnet uit de vijver gevist, deze was een stuk kleiner als de vorige twee, misschien wel een jong ervan.
Mijn zoon z'n vriendin stelde voor melk te geven. Iets wat haar was bijgebleven uit de verhalen van Jip en Janneke... Het beestje deinsde achteruit deze had al een watertrauma opgelopen even geen vloeistof voor hem, achteraf mag een egel helemaal geen melk! Ik herinnerde mij dat wij vroeger thuis een emaille etensbak met daarin de brokken voor onze kat hadden staan. Mijn moeder werd wel eens wakker van het geschuif op de bestrating. Er bleek dan s'nacht een egel in te zitten die van de brokken smulde. Zodoende hebben we wat brokjes neergelegd voor het geval hij daar behoefte aan had. En natuurlijk moesten we ook erg lachen om al deze herinneringen en we het beestje zo goed mogelijk wilden helpen.
Hij bleef maar stilletje op één en dezelfde plek zitten, we vroegen ons af of hij het uiteindelijk wel zou gaan redden en hoopten dat hij niet teveel water in zijn longen had gekregen.
Onze grote vriend kreeg dit alles ook in het versier en moest dit natuurlijk allemaal even van dichtbij aanschouwen. Ik bleef maar even in de buurt want ik wist natuurlijk niet hoe hij zou reageren.
Heel voorzichtig werd er gesnuffeld...
En kaapte de brokjes voor egel zijn neus weg...iets wat voor mij (met de camera al in de aanslag) een bijzonder beeld opleverde.
Inmiddels was er ruim een uur verstreken tot het egeltje eindelijk zijn eigen weg weer ging.
Uiteraard moest Baghera de deze stekelige bol die ook nog kon bewegen even nakijken, dat tref je niet iedere dag.
En zo werd het een hele speciale 2e verjaardag voor Baghera.
Fijne dag allemaal!
x-x-x
